惹

rě

1. тудыру, шығару, ұрыну, шалдығу, соқтығу, тиісу, жолау, жуу

惹事 — әңгіме шығару, пәлеге шалдығу, оқиға тудыру

惹不起 — соқтыға алмау, тисе алмау, жолай алмау, маңайлай алмау

惹是招非 — қайдағы-жайдағы пәлеге ұрыну, дау-жанжал шақырып жүру, әңгіме шығару, пәле іздеу, тыныш жүрмеу

惹草拈花 — суық жүріске салыну, зинақорлық істеу, ойнас қылу

2. тарту, еліктіру, баурау, қозғау, аудару, қарату, көріну, біліну

惹人注意 — жұрт назарын аудару, елді жалт қарату, көзге түсу, көзге көріну

惹人讨厌 — жексұрын көріну, сүйкімсіз біліну; жексұрын, сүйкімсіз, оңбаған